Hoe Iran onbewust de Joodse staat heeft versterkt

In dit artikel:

Joden die uit Iran zijn verdreven dragen nog steeds de emotionele littekens van afwijzing, maar zetten juist die ervaring in om het voortbestaan van het Joodse volk te beschermen. Terwijl Teheran miljarden besteedt aan plannen om Israël te ondermijnen, versterken Iraanse Joden en hun nakomelingen Israëls veiligheid — vaak met kennis die teruggaat op generaties in steden als Isfahan, Shiraz en Teheran.

Veel van deze teruggekeerde ex‑Iraniërs dienen in het Israëlische leger, werken bij inlichtingendiensten of in strategische industrieën en gebruiken hun taal- en regiokennis actief. Voorbeelden zijn majoor Arye Sharuz Shalicar, die Farsi spreekt en namens de IDF direct tegen Iraniërs communiceert, en Beni Sabti, een voormalig Perzisch‑talig regeringswoordvoerder die Israël adviseert over strategische berichtgeving. Zij zien de Iraanse vervolging niet als abstract verleden maar als persoonlijke ervaring die hen motiveert.

De beweging van Joden uit Iran naar Israël is geen kolonisatie maar een terugkeer van ballingen naar een land met diepe historische wortels voor hun gemeenschap. Hun aanwezigheid en expertise vormen een concrete tegenkracht tegen bedreigingen vanuit Iran, en illustreren de ironie dat middelen die Teheran inzet tegen Israël mede bijdragen aan de vastberadenheid en paraatheid van degenen die het regime zelf ontvluchtten. Kort samengevat: persoonlijke ervaring, taalvaardigheid en strategische knowhow van Iraanse Joden versterken vandaag de veiligheid en het weerstandsvermogen van Israël.