Huilen met hen die huilen ...

In dit artikel:

De auteur reisde recent naar Johannesburg om de sterfdag van zijn vader te herdenken en combineerde die persoonlijke reis met gebed voor de kwetsbare vrede in Israël. Samen met collega’s bidden ze voor de gevangenen (gijzelaars) en hun families; tijdens die bijeenkomsten werden ze geconfronteerd met aangrijpende, verontrustende details over de gruwelijkheden die de gijzelaars hebben meegemaakt. Het werd een emotionele samenkomst waarin er gehuild werd en waarin de noodzaak van langdurige genezing van zwaar trauma werd benadrukt, maar ook het vertrouwen dat God tot herstel in staat is.

Een opvallend onderdeel van het bezoek was het getuigenis van een voormalige gevangene die, ondanks weinig of geen geloof aan het begin van zijn gevangenschap, in de loop van zijn marteling een spirituele ervaring kreeg en troost vond in gebed. De auteur beschrijft dit als bemoedigend bewijs van veerkracht en geloof onder extreme omstandigheden.

Daarnaast baden de aanwezigen dat misleidende leugens en een vertekende moraal — met name de neiging tot het creëren van een morele gelijkwaardigheid tussen Hamas en Israël — aan het licht zouden komen, omdat zo’n beeld de publieke opinie kan vervormen. De bijeenkomst wilde zowel aandacht vragen voor het persoonlijk leed van de gijzelaars als voor de bredere morele en politieke misverstanden rond het conflict.