In gevangenschap kreeg de gijzelaar eten aangeboden om hem te laten bekeren tot de islam
In dit artikel:
Rom Braslavski, een van de twintig gijzelaars die maandag in het kader van een door de VS bemiddeld staakt‑het‑vuren door Hamas werd vrijgelaten, zat ongeveer twee jaar gevangen en bracht een deel daarvan alleen door, soms tezamen met de lijken van vermoorde medegijzelaars. Zijn moeder Tami vertelde zijn verhaal in het Sheba‑ziekenhuis in Ramat Gan, waar Rom wordt behandeld.
Volgens Tami werd Rom herhaaldelijk onder druk gezet om zich tot de islam te bekeren; hem werd betere behandeling beloofd als hij dat zou doen. Hij hield vast aan zijn joodse identiteit: na thuiskomst zegt hij voortdurend “Ik ben joods. Ik ben een sterke jood” en de familie bracht tefillin naar het ziekenhuis die hij aantrok. Door gedwongen voeding had hij vlak voor zijn vrijlating last van schommelingen in zijn bloedsuikerspiegel, aldus zijn moeder; hij is naar eigen zeggen niet in tunnels vastgehouden.
In de beginfase van zijn gevangenschap bevond Rom zich op een bijzonder onveilige plek. Hij slaagde erin zijn handboeien los te krijgen en stak kleding in brand; dat leidde tot paniek toen een menigte op de ramen en deur begon te beuken. Bang voor een lynchpartij — hij dacht onder meer aan de moord op reservisten in Ramallah in 2000 — verborg hij zich onder een deken en bad het Shema Yisrael. Zijn ontvoerder keerde terug, joeg de menigte weg en bracht hem naar een iets veiligere ruimte. Gedurende de jaren bezocht die ontvoerder hem doorgaans één keer per dag om eten te brengen en hem naar het toilet te begeleiden.
Rom werd psychologisch misleid — hem werden valse berichten verteld over bombardementen en over zijn familie — en tussen april en juli namen de fysieke mishandelingen toe, met meerdere slaagbeurten per dag, aldus de moeder. Na zijn vrijlating meldde hij bovendien de locatie van lichamen aan brigadegeneraal (b.d.) Gal Hirsch, de Israëlische coördinator voor gijzelaars en vermisten.
De terugkeer van Rom werpt licht op de omstandigheden waaronder sommige gijzelaars zijn gehouden: isolatie, druk tot bekering, fysieke en psychische mishandeling, maar ook persoonlijke veerkracht en de nadruk op religieuze identiteit tijdens de gevangenschap.